Het graf van de wolf. Ooit een monument in het teken van de overwinning op de moordenaar van Grietjes oma, maar eigenlijk is het vooral een monument dat de domheid en het narcisme van de mensheid schrijnend blootlegt. Jawel, het narcisme dat geen concurrentie duldt. En laat nu net de wolf zo’n concurrent zijn. Samenleven, jachtwild delen of moeite doen om de veestapel te beschermen, die zaken staan niet in het woordenboek van de homo narcissus.
Na eeuwen van propaganda en vervolging moest het er van komen. Het graf van de wolf kon eindelijk gebouwd worden.
In het jonge Belgenlandje was net een immigrant aangesteld als eerste koning van het land (ja, ooit was het anders met de status van immigranten). Koning Leopold I heette hij, en laat hem nu net een fervent jager zijn. Enorme bosgebieden, vooral in de streek rond Houyet, werden het jachtgebied van het koningshuis.
Op 14 februari 1845 was het zo ver. De koning der Belgen zou het laatste wolvenpaar op zijn grondgebied hebben gedood. De moordenaar van Grietjes oma was niet meer in het Belgenland. Hoera, euforie alom! Leopold I als held van de natie, heroïscher kan het niet. Het was vlakbij Custinne, in het uitgestrekte woud, bij de toen nog onbestaande E411.
Dat de koning toen de laatste wolf schoot is inmiddels al lang weerlegd, maar ter glorie van de natie blijft dit uiteraard een schitterend verhaal.
Een monument, in ware grafsteenstijl, duidt de vermeende plaats aan. “S.M. Léopold I roi des Belges étant à la chasse sur la terre de Custinne abattit en cet endroit un énorme loup.”, zo staat te lezen. (Op deze plek heeft Zijne Majesteit Leopold I, Koning der Belgen, op jacht in de bossen van Custinne, een enorme wolf geschoten.). Trouwens, koningen schieten alleen op enorme beesten die de heldenstatus waardig zijn, en wil je dit niet geloven? Dan maken we je wel iets anders wijs…
Het zou nog meer dan anderhalve eeuw duren eer Naya haar eerste stapjes op Belgische bodem waagde.
Bezoekje brengen: coördinaten 50.21579 5.07541
